Bài ca: Khóc thương người quá cố – M’Nông Gar

PƠP NDRƯ̆NG ÑIM KHƯ̆T

Ưñ sa lăk sa ngăm r’ngăm. Ưñ sa dăm sa ngǐt r’ngǐt. Ưñ sa pǐt sa rǐ mbah. Ưñ sa sah sa rǐ ñjăng. Ưñ sa khăng sa rǐ r’pôn. 

Čê̆  săk bân di kuôi bân tăm pă r’le. Čê̆ săk bân ma di ple bân tăm pă ng’kâm. Čê̆ săk bân ma di prǐt dâm bân tăm pă nđung. 

Kon r’lâng eh ñim eh bôk dă. Kôn nđă eh ñim eh bôk trông. Kôn kuôt ng’kông eh ñim eh bôk n’ha. Ur kǔt, ur ka eh ñim eh bơh lǔ, bơh liêng. Ur ka tiêng eh ñim bơh lǔ. Ur sǔ ur đê eh ñim bơh dlê. 

Ur yang Ƀuôč nai jă tuôč pai tuôñ. Ur yang Ƀuôč nai jă tuôč pai sê. Ur yang buôč nai jă tlê pai ar. Ur sa Ƀuôč nai jă ndar ka dě. Ur yang Ƀuôč nai jă peh ba bêng. Ur yang buôč nai jă tling nơm yăng rôt. 

Tăt ng’sô̆  nai un rǒ khǒ. Tăt ng’sô̆ nai ñǒ rač khač. Tăt ng’sô̆ nai ndač ral wal. Jiêng gung me dǒng o lě čôh čôh. Jăng dôh dǒng o lě eh bư̆. Kơ nư̆ Ƀăng jrang dǒng o lě eh bač. 

Me lơt ng’sô̆ nai lam me o, me lơh čât čât. Mât ng’sô̆| mât gôi r’gôi. Jôi ng’sô̆ jôi băng sung. Gung ng’sô̆ gung sam ku ling. Tling ng’sô̆ tling i ya. Dă mpa dǒng dǔng n’hiêng. Kah pôr kah piêng pai boh, proh lam ñu tu dă koh lung. 

Tăt ng’sô̆ nai lah su nai du hao, bar hao. Nai lah ao nai du sôt bar sôt. Nai pôt piêng bǐh nai du pong r’wê. Nai ng’kho phei bô̆ dǒng tăp r’tum. Nai ôh nung kơ yơl bê tling ku ling nai lam hân đo. 

Krah ndâng băl bǒ băl bǒ. Krah ndâng băl bǒ bưl. Khưl hê di nai di čǒ. Khưl hê di nai čǒ lông. Nai rông bân nai bǔ si loh. Nai koh bân nai bǔ si dra. Ja ng’sô̆ ja čit čât. Ja ng’sô̆ ja čât ja čăng. Dăng ng’sô̆ dăng dlah dlač. Lač ng’sô̆ lač li lač lơ. 

Tăt ta preh nai môn yăng nai lam. Tăt ta prăng nai môn dǔng. Tăt ta dǔng nai trôč tră. Tăt ta dă nai rao miêu. Tăt ta dă nai triêu bar. Tăt ta dă nai kăl kê. Tăt ta dlê măng riêt. Tăt ta siê̆  tmăng rung. 

Pung ng’sô r’hung gǔt ǒ nai lam hân đo. Jrung ng’sô̆ r’ho gǔt ǒ. Čro ng’sô̆ phai dê̆ phai băr, tăr bât ma tiah, tlaih bât ma tung, ôh nung kơ yơl nai lam me hân đo.